ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ತಲೆಗಳ ಗುದ್ದಾಟ

ಇದೊಂಥರ ವಿಚಿತ್ರ ಸಂಗತಿ. ಭಗವಂತನ ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ಮರ್ಮ. ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ತಲೆ ಎರಡನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನನಗೆ ಅನ್ನಿಸುವ ಪ್ರಕಾರ ಅವನು ಮಾಡಿದ ವಿಸ್ಮಯಕರ ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಇದು ಒಂದು. ನಾವು ಯಾವುದಾದರು ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಬೇಕಾದರೆ ತಲೆ ಅಥವಾ ಮನಸ್ಸಿನ ಉಪಯೋಗ ಮಾಡಲೇಬೇಕು. ನಾವು ಮಾಡುವ ನಿರ್ಧಾರದ ಫಲಿತಾಂಶ, ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಯಾವುದನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಬೇಕೋ ಅದರ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ತಲೆ ಅನ್ನೋದು ತುಂಬಾ calculative ಅದೇ ಮನಸ್ಸು emotional. ತಲೆ ಲಾಭ, ನಷ್ಟ,

ವ್ಯಕ್ತಿ ಕೊಟ್ಟ ನೋವು, ಮಾಡಿದ ಅವಮಾನ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುತ್ತದೆ. ಆದ್ರೆ ಮನಸ್ಸು ಗಣಿತದಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ weak. ಅದಕ್ಕೆ ಭಾವನೆಯೇ ಭಾಗಾಕಾರ,

ಗುಣವಂತಿಕೆಯೇ ಗುಣಾಕಾರ, ಪ್ರೀತಿಸಿರುವರ ಸಂತೋಷವೆ ಸಂಕಲನ, ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತಿರುವ ಹಲವು ಸಮಸ್ಯೆಗೆಳಿಗೆ ವ್ಯವಕಲನ.

             ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾವು ಭಾವುಕರಾದಾಗ ನಮ್ಮ ಮಿತ್ರರು "be practical" ಅಂತ ಹೇಳಿರೋದನ್ನ ಕೆಳೀರ್ತಿರಿ. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ 

"think from heart not from brain" ಅಂತಾನು ಕೇಳಿರ್ತೀರಿ. ಹಾಗಾದ್ರೆ ಯಾವುದು ಸರಿ? ಇದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ಆ ದೇವರಿಗೂ, ದೇವರಾಣೆ ಗೊತ್ತಿರೋಲ್ಲ. ಈ ತಲೆ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಇವೆರಡರ ಗುದ್ದಾಟ ನಾವು ಜನಿಸಿದ ಮರುಕ್ಷಣದಿಂದ ಸಾಯುವ ಕೊನೆಕ್ಷಣದವರೆಗು ನಡಿತಾನೆ ಇರುತ್ತೆ. ಯಾವ ಮನುಷ್ಯ ತುಂಬಾ

ಸಂತೊಷವಾಗಿದ್ದನೋ, ಅವನು ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಯೋಗ್ಯವಾಗಿ ತಲೆಯ ಅಥವಾ ಮನಸಿನ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿರ್ತಾನೆ. ಇನ್ನು ದು:ಖ ಅನುಭವಿಸೋನು ತಲೆ ಜಾಗಕ್ಕೆ

ಮನಸನ್ನೋ ಅಥವಾ ಮನಸಿನ ಜಾಗಕ್ಕೆ ತಲೆಯನ್ನೋ ಉಪಯೋಗಿಸಿರ್ತಾನೆ.

ಈ ಹಗ್ಗ ಜಗ್ಗಾಟದಲ್ಲಿ ಲಾಭ ನಷ್ಟ ಮಾತ್ರ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಮಾತ್ರ.... ವಿಚಿತ್ರ ಅಲ್ವ?

ಈ ತರಹದ ಅನುಭವ ನಿಮಗಾಗಿದ್ದರೆ ವಿಮರ್ಶಿಸಿ... ಈಗ ನನ್ನ ತಲೆ ಹೇಳ್ತಾ ಇದೆ 

"ನಿದ್ದೆ ಮಾಡೋ ಮಗನೆ" ...

ಮತ್ತೇ ಸಿಗ್ತ್ಹಿನಿ.....