ನಿಮಗೂ ಬೇಜಾರಾಯ್ತ?

ಮೊನ್ನೆ ಮಧ್ಯಾನ್ನ ಊಟ ಮಾಡಿ ಶಿವಾ ಅಂತ ಕೂತಿದ್ದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಚೀನಾದಲ್ಲಿ ಅದೊಂದು ಥರ ಪದ್ಧತಿ, ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಊಟ ಅದ ಮೇಲೆ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ ಸುಣ್ಣದ ಡಬ್ಬಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹರಟೆ ಹೊಡಿತ ಕೂಡೋ ಥರ, ಇವರು ಡೆಸ್ಕ್ ಮೇಲೆ ತಲೆ ಇತ್ತು ನಿದ್ದೆ ಮಾಡ್ತಾರೆ. ಪಾಪ ದಿನ ಇಡೀ ಲ್ಯಾಬಿನಲ್ಲಿ ಓಡಾಡೋಕೆ ತಾಕತ್ ಬೇಕಲ್ಲ. ಅದಿರಲಿ, ಏನೋ ಮೇಲ್ ಚೆಕ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೆ. 
ಇದ್ದಕ್ಕಿದ ಹಾಗೆ ನನಗೆ ಪರಿಚಯದ, ಪರಿಚಯ ಏನು ತಮ್ಮ ಅಂತಲೇ ಅನಬಹುದು, 
ಒಂದು ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡಿದ. "ಅಣ್ಣ ಏನಾದ್ರೂ, inspirational  ಕಥೆ ಹೇಳೋ, 
ಯಾಕೋ ಬೇಜಾರಾಗಿದೆ" ಅಂದ. ನಾನು ಈ ಬೇಜಾರುಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಔಷಧಿ ಕೊಡೊ 
ಡಾಕ್ಟರ್ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ. ಸುಮ್ಮನೆ ಬಿಡ್ತೀನ, ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಬೇಜಾರಾಗಿದೆ ಹೇಳು 
ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಂದುವ ಕಥೆ ನಾನು ಹೇಳ್ತಿನಿ ಅಂದೇ. ಈ ಬೇಜಾರುಪಟ್ಟುಕೊಳ್ಲೋದರಲ್ಲಿ  
ನಾನು phd ಮಾಡಿದ್ದೀನಿ ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ನಾನೇ ಏನು ಎಲ್ಲ emotional fools  ಮಾಡೋ ಕೆಲ್ಸಾನೆ ಅದು. "ಪರ್ಸನಲ್ ವಿಷಯಕ್ಕೆ" ಅಂದ. ನಾನು ಸರಿ ಅಂತ ಹೇಳಿ, ನನ್ನ ಪರ್ಸನಲ್ ಲೈಫ್ ನಲ್ಲಿ ಬೇಜಾರುಗೊಳಿಸಿದ್ದ  ಘಟನೆಗಳನ್ನ 
ನೆನೆಸಿಕೊಂಡೆ. ಆದರು ಅವುಗಳು ಇವನಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಸೂಕ್ತ ಆನೋದು 
ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ತಡೀಡೆ ಕೇಳ್ದೆ, "ಏನಾಯ್ತೋ?". "ಏನಿಲ್ಲ ನನ್ನ ಫ್ರೆಂಡ್ ಬಂದು ಎಗ್ಗಮಗ್ಗ ಬೈದ. ಸಕತ್ ಬೇಜಾರ್ aytu, ನಾನು ಯಾರನ್ನ ಹಚ್ಹ್ಕೊತೀನೋ ಅವರಿಂದ ಹೀಗೆ ಆಗುತ್ತೆ. ದೇವರು ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಅತ್ತುಬಿಟ್ಟೆ" ಅಂದ. ಅವನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಆದ ವೇದನೆ ಅರ್ಥ ಆಗೋಕ್ಕೆ ಬಹಳ ಹೊತ್ತು 
ಬೇಕಾಗಲಿಲ್ಲ ನನಗೆ, ಒಂದೊಮ್ಮೆ ನಾನೂ ಇದೆ ಮಾತು ಹೇಳಿದ್ದು ನೆನಪಾಯಿತು.
ಎಷ್ಟು ವಿಚಿತ್ರ ಅಲ್ಲ ಜೀವನ, ನಾವು ಇಷ್ಟ ಪಡೋ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು, ವಸ್ತುಗಳು ನಮ್ಮನ್ನ ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಎದೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಯಾವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಹಾಳಾಗುತ್ತೆ ಅಂದ್ರೆ, ಅದು ಅನುಭವಿಸಿದವರಿಗೆ ಗೊತ್ತು. ನನಗೆ ಅನ್ನಿಸಿದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಈ ಬೇಜಾರು ಅನ್ನೋದು ಅಪೇಕ್ಷೆಯ ಮೂಲದಿಂದ ಹುಟ್ಟುತ್ತೆ. ನಾವು ಯಾರಾದ್ರೂ ವ್ಯಕ್ತಿ ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ಹೀಗಿದ್ರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತೆ ಅಂತ ಊಹಿಸಿಕೊಂಡು ಅದನ್ನೇ ಅಪೇಕ್ಷೆ ಪಡ್ತಾ ಇರ್ತೀವಿ. ಅದೇ ನಮ್ಮ ಆಸೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಹೇರಾಫೇರಿ 
ಆದಾಗ ಆಘಾತದ ಅನುಭವ ಕಟ್ಟಿಟ್ಟ ಬುತ್ತಿ. ಅದಕ್ಕೆ ಅಪೇಕ್ಷೆ ಪದೊದನ್ನ ನಿಲ್ಲಿಸಿದರೆ ನಿರಾಸೆಗಳು ಕಮ್ಮಿ ಆಗಬಹುದೇನೋ.
ಹಾಗಂತ ನನ್ನ ಭ್ರಾತೃನಿಗೆ ಹೇಳ್ದೆ, "ಅವರಿವರು ಅಂದ್ರು ಅಂತ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಡ. ನಿನಗೆ ಏನು ಬೇಕೋ ಅದನ್ನು ಮಾಡು. ಅವನು ನಿನಗೆ ಬೇಕಾ? ಹೋಗಿ ಮಾತಾಡಿ ಸರಿ ಮಾಡ್ಕೋ, ಬೇಡವ? ಬಿಟ್ಟಾಕು. ಒಂದು ಮಾತ್ರ ತಿಳಿದುಕೋ, ನಿನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನೀ ಅರ್ಥ ಮದ್ಕೊಂಡಷ್ಟು  ಬೇರೆ ಯಾರು ಅರ್ಥ ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳೋದು ಸಾಧ್ಯ ಇಲ್ಲ. ನೀನು ಅತ್ತು ಬಿಟ್ಟೆ ಅಂತ ಹೇಳ್ದೆ ಅಲ್ಲ, ಒಳ್ಳೇದೆ. ಆದ್ರೆ ಅದನ್ನ ಒಂದು positive ಆಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆ ಮಾಡು. ಎಲ್ಲ ಸರಿ ಹೋಗುತ್ತೆ ಅಂದೆ. ಹೀಗೆ ನನ್ನ ಭಾಷಣ ಮುಗಿಸಿದೆ. ಯಾರೋ ನನಗೆ ಹೇಳಿದ್ದು, ನಾನು ಕೇಳಿದ್ದು, ನನ್ನ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬಂದೊದ್ದು ಅವನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಾಧಾನ ತಂದಿದ್ರೆ ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು.


ಕಥೆ ಓದಿ ನಿಮಗೂ ಬೇಜಾರಾಯ್ತ? ಮತ್ತೆ ಸಿಗ್ತ್ಹಿನಿ...